شقاق عبارتست از زخم طولی در نیمه تحتانی کانال مقعد که در اثر پارگی لایه اپی تلیال پوشاننده کانال مقعد در ناحیه زیر خط دندانه ای (dentate line) ایجاد می شود. شقاق اکثراً در ناحیه میانی- خلفی مقعد رخ می دهد. یبوست از علل مهم ایجاد کننده شقاق محسوب می شود. از علائم مشخصه شقاق، وجود درد در هنگام اجابت مزاج و خونریزی از مقعد بصورت مشاهده خون روشن و تازه روی مدفوع یا دستمال توالت می باشد. هدف از درمان شقاق؛ برطرف کردن درد، اسپاسم و ایسکمی است که موجب زخم می شود. 
عصاره بابونه دارای اثرات ضدالتهاب و ضد اسپاسم است و موجب پیشرفت بهبودی زخم می شود. کمیسیون E آلمان مصرف موضعی بابونه را برای درمان التهابات پوست و غشای مخاطی، زخم ها و سوختگی ها، عفونت های باکتریال پوست و التهابات آنوژنیتال تائید کرده است.در یک بررسی مقایسه ای در 161 بیمار مبتلا به اگزما، تاثیر یک کرم بابونه به نام Kamillosan معادل هیدروکورتیزون 0.25 درصد و بیشتر از تاثیر بوفکساماک 5% (یک فراورده ضد التهاب غیر استروئیدی) و فلوکورتین 0.75 درصد (یک گلوکوکورتیکوئید) گزارش شده است. فارماکوپه گیاهی انگلیس مصرف موضعی بابونه را برای درمان بواسیر، ماستیت و زخم های ساق پا توصیه می کند. دارمازو دارای 70-60 درصد تانن است که موجب اثرات قابض آن میشود. همچنین عصاره خشک دارمازو دارای اثرات ضد درد میباشد. کاربردهای موضعی دارمازو شامل درمان التهابات پوستی و درمان کمکی در عفونت های پوستی است. 
در یک کارآزمایی بالینی دو سو بیخبر تصادفی؛ 58 بیمار مبتلا به شقاق مقعد طی مدت 8 هفته روزی 2 بار از کرم آنتی فیشر یا پماد لیدوکائین اچ استفاده کردند. بیماران هر 2 هفته یکبار ویزیت و روند درمانی پی گیری شد. آنالیز اطلاعات حاصل از این پژوهش نشان داد که علائم کلی شقاق در گروه مصرف کننده پماد لیدوکائین 95.5% و درگروه کرم آنتی فیشر 100% کاهش یافته بود اما از نظر آماری بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت. تاثیر دو دارو روی میزان خونریزی، درد هنگام اجابت مزاج، سوزش مقعد ، تنسموس و درد دائم از نظر آماری معنی دار بود. در گروه پماد لیدوکائین و گروه کرم آنتی فیشر بهبود در میزان خونریزی به ترتیب 36% و 76.7 درصد؛ بهبود درد هنگام اجابت مزاج به ترتیب4.5 و 14 درصد؛ بهبود سوزش مقعد به ترتیب 65.8 درصد و 57.5 درصد؛ بهبود تنسموس به ترتیب 23.1 درصد و 44 % و بهبودی درد دائم به ترتیب 38.2 درصد و 56.5 درصد مشاهده شد و اثربخشی کرم آنتی فیشر نسبت به پماد لیدوکائین در مورد درد دائم معنی دار بود. 
از نظر عوارض در طول دوره بررسی اختلاف معنی دار آماری بین دو گروه وجود نداشت. محققین نتیجه گرفتند به طور کلی در درمان شقاق مقعد از نظر اثرات و عوارض بین پماد لیدوکائین و کرم آنتی فیشر تفاوت معنی دار آماری وجود ندارد اما با توجه به طبیعی بودن ترکیبات مورد استفاده در کرم آنتی فیشر و امکان تولید آن در داخل کشور بایستی در درمان دارویی شقاق مقعد توجه خاصی به این فراورده داشت.