روغن بذر خشخاش محتوی مواد معدنی شامل کلسیم، آهن، پتاسیم، منیزیوم، منگنز، فسفر و روی میباشد. روغن دانه های خشخاش علاوه بر مواد معدنی محتوی اسیدهای چرب با ارزشی شامل: اولئیک اسید، لینولئیک اسید، لینولنیک اسید، پالمتیک اسید و استئاریک اسید در مقادیر قابل توجه می باشند.بذر خشخاش همچنین محتوی مقادیر جزئی از آلکالوئیدهای مختلف می‌باشد. روغن خشخاش که با نام روغن کوکنار نیز شناخته می‌شود از جمله روغن های طبیعی پرخاصیتی است که در صنعت داروسازی نیز کاربردهای زیادی دارد و از آن برای تهیه انواع پمادها و مرهم های ضد خارش و ضد پسوریازیس مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روغن که از بذر خشخاش تهیه می شود برای درمان سردردها از جمله سردردهای میگرنی مورد استفاده قرار می گیرد. درمانگران طب سنتی مالیدن این روغن بر پیشانی را بهترین روش برای درمان این گونه از سردردها می دانند. ضمن آنکه مصرف موضعی روغن خشخاش در تسکین دردهای مفصلی و آرتریت حاد و همچنین رفع بیخوابی نیز توصیه شده است. طبق متون طب سنتی طبیعت روغن خشخاش در گرمی و سردی معتدل و مرطوب است. مالیدن آن به گلو و روی سینوسها، آرام کننده سرفه و آبریزش بینی است.